Tez tez və az az yemək lazımdır.

Öncələri araşdırmaçılar hipotalamusda yerləşən AqRP neyronlarının iştahı kontrol etdiyini aşkar etmişdilər. Ac siçanlarda bu neyronların aktivliyi artmış olurdu. Qida qəbulu zamanı və ya qidanın qoxusunu aldıqlarında isə bu neyronların aktivliyi azalırdı. Neyronlar ancaq heyvanlar yeyə bildiklərində "qapalı" qalırdı. Tanımadıqları qidanın görüntüsü və rəngi (kalorisiz çiyələk geli) AqRP neyronlarının aktivliyinə təsir etmirdi. Bu qidanın qəbulundan sonra aktivlik sadəcə 200 saniyə azalırdı.

Yeni araşdırmalar göstərdi ki, siçanlara yemək verildiyində, neyronların aktivliyi o an azalırdı. Yemək vaxtı və sonra da bu aktivlik az olaraq qalırdı. Sonra mütəxəssislər kalorili gel istifadə etdilər. Bu halda neyronların aktivliyi uzun müddət az olaraq qaldı. Bir müddət sonra gel siçanlarda toxluq hissi ilə assosiasiya yaratdı və bu gelin görüntüsü və qoxusuna cavab olaraq AqRP neyronlarının aktivliyi azalmağa başladı. Bu metod artıq insanlarda da tətbiq olunur, amma tələb olunan doza bəzən ürəkbulanmaya səbəb olur. Araşdırmacıların dediyinə görə, gəmiricilərə, qidanın həzmi müddətində ifraz olan hormonların kənardan verilməsi AqRP neyronlarının aktivliyini azaltmağa səbəb olurdu. Siçanlarda hələ ki, əks təsir görülməmişdir, çünkü alimlər kiçik dozalar tətbiq etmişlər.